Een volwassen exemplaar is ongeveer 45 centimeter groot (van
snavelpunt tot staartpunt) en is daarmee ongeveer even groot als de topper
De naam danken de dieren aan de kuif, die zowel het mannetje als
vrouwtje hebben.
De kuif van het mannetje is veel groter en hangt af.
Die van het vrouwtje is bescheiden maar duidelijk zichtbaar.
De donkerbruine kuikens, die slechts een paar lichtere, symmetrisch
geplaatste, vlekken hebben en een gele buik, vallen op door grote sterke
snavel en grote voeten, die relatief ver naar achteren zijn geplaatst
als bij een zwaan. Ze lopen, mede daardoor, rechter op dan de kuikens
van gewone wilde eenden (Mallards) die het lijf vrijwel horizontaal
houden tijdens het lopen.
Ook in het jeugd verenkleed, dat na zo'n drie weken door het dons
begint te breken, en na zo'n tien weken vrijwel af is, is zichtbaar of
het om een woerd of een eend gaat. Het verenkleed van de woerd is dan al
vrij licht gekleurd op de flanken en bijna zwart op de rug. De eenden
zijn chocolade bruin op kop en flanken, mocca kleurig op de vleugels en
ze hebben een grijs-witte buik. Tegen de eerste winter zijn beide
geslachten op kleur. De woerden hebben dan de helderwitte flanken en
zwarte kop en rug. De kop laat een donkerpaarse gloed zien en de kuif is
ook ontwikkeld. De eenden hebben dan een witte buik en een lichtere
vlek aan de basis van de snavel. Vergelijkbaar met die van de
Topper-eendenvrouw maar minder uitgesproken. Beider snavels zijn dan
grijs met een zwarte punt.
De Kuifeend is een duikeend en brengt het grootste gedeelte van de
dag door op het water waarbij hij langdurig duikt op zoek naar
voedsel(slakjes, algen, schelpdiertjes, waterplanten) en hij is daarbij
niet kieskeurig. De sterke en vrij scherp gerande snavel, met een flinke
verharde punt aan het eind, draagt bij aan de stroomlijn onder water
maar maakt het bovendien gemakkelijker om snel voedsel te kunnen
oppikken of afbijten. De ver naar achter geplaatste voeten dragen bij
aan een betere voortstuwing op en onder water maar maken het lopen op
land wat moeilijker. Vandaar dat deze eenden minder aan land komen dan
andere soorten eenden. Ze komen vrij veel voor op sneller stromend water
van rivieren, waarbij ze moeiteloos tegen de stroom inzwemmen om op
exact dezelfde plek op het water te kunnen blijven, maar ze voelen zich
net zo thuis op rustiger meren.
De Kuifeend is een goede vlieger en laat een opvallende witte streep zien in de uitgeslagen vleugels.
Fijne dag allemaal groetjes Joke en Angus